بیش بالیغ

بیش بالیغ. (اِخ ) (از: بیش یا بش «ترکی » بمعنی پنج + بالیغ یا بالق «ترکی -مغولی » بمعنی شهر یا قلعه که اغلب در جزء اسامی شهرها می آید) نام شهری بود در ختای مغربی از فرهنگ وصاف . (آنندراج ). کرسی ایغور است و از آن رو که آن پنج محله داشته به بیش بالیغ معروف شده و از سمرقند تا بیش یک هفته راه کاروان است . (یادداشت مؤلف ). پای تخت ایغورستان . (تاریخ جهانگشا ج 1 ص 21 به بعد).
(ترکی : پنج محله ) پایتخت و شهر عمده ٔ ترکان ایغور در شمال شرقی ترکستان شرقی . امروزه آنرا «ارومچی » گویند و در جنوب صحرای «دزونگاری » و دامنه های شرقی جبال «تیانشان »واقع است . (فرهنگ فارسی معین ) : محط رحال او و اولاد و لشکر او از سمرقند تا کنار بیش بالیغ بود. (جهانگشای جوینی ). و از بیش بالیغ ایدی قوت با خیل خود و از المالیغ سقناق تکین با مردان که مرد حرب بودند بخدمت او پیوستند. (جهانگشای جوینی ). و رجوع به بش بالق در دائرةالمعارف فارسی و بالق و تاریخ جهانگشاو تاریخ مغول عباس اقبال شود.