بیضه افکندن

بیضه افکندن . [ ب َ / ب ِ ض َ / ض ِ اَ ک َ دَ ] (مص مرکب ) تخم نهادن . انداختن بیضه . || کنایه از ترسیدن و زهره باختن . (از غیاث ). زهره باختن . غایت ترس و بیم خوردن . (از آنندراج ) :
تا کرده ز دست و پنجه اش یاد
افکند ز بیم بیضه فولاد.

محسن تأثیر.