بیغا

بیغا. [ ب َ / ب ِ ] (اِ) بیغاء. در برهان بمعنی طوطی آورده اما این کلمه مصحف ببغاء با دو باء موحده ٔ تحتانی است «بمعنی طوطی » و گویا در هندی و روسی این کلمه بصورتی شبیه کلمه ٔببغاء مستعمل است . (از یادداشت مؤلف ) :
ای ساخته بر دامن ادبار تنزل
غماز چو بیغایی و پرگوی چو بلبل .

منجیک .

رجوع به ببغاء شود.