بیغاره زدن

بیغاره زدن . [ رَ / رِ زَ دَ ] (مص مرکب ) طعن زدن . نکوهیدن :
خاقانی را همیشه بیغاره زنی
هم نیش بجان او چو جراره زنی .

خاقانی .