بیمارسان
لغتنامه دهخدا
بیمارسان . (اِ مرکب ) بیمارستان که بعربی دارالشفاء خوانند. (برهان ). بیمارستان بود و آن را مارسان و مارستان نیز گویند و بتازی دارالشفاء خوانند. (فرهنگ جهانگیری ). مخفف بیمارستان . (رشیدی ) (آنندراج ) (از ناظم الاطباء) :
بسا شارسان گشت بیمارسان
بسا گلستان نیز شد خارسان .
بدو گفت گودرز، بیمارسان
ترا جای زیباتر از شارسان .
به اهواز کرد آن سوم شارسان
بدو اندرون کاخ و بیمارسان .
و رجوع به بیمارستان شود.
بسا شارسان گشت بیمارسان
بسا گلستان نیز شد خارسان .
فردوسی .
بدو گفت گودرز، بیمارسان
ترا جای زیباتر از شارسان .
فردوسی .
به اهواز کرد آن سوم شارسان
بدو اندرون کاخ و بیمارسان .
فردوسی .
و رجوع به بیمارستان شود.