بینی استه
لغتنامه دهخدا
بینی استه . [ اَ ت َ / ت ِ ] (اِ مرکب ) استه ٔ بینی . استخوان بینی . استخوان مخصوص بینی و آن استخوانیست زوج در فوق و قدام و جوف بینی واقع و متمم آن است و دارای دو سطح و چهار کنار است .(جواهرالتشریح میرزا علی ص 81). رجوع به بینی شود.