بیهوده خواری

بیهوده خواری . [ دَ / دِ خوا / خا ] (حامص مرکب ) حالت و کیفیت و صفت بیهوده خوار. کنایه از اسراف وخرج بیجا کردن . (ناظم الاطباء). اسراف و ولخرجی و هرزه خرجی . تبذیر. باددستی . (ناظم الاطباء) :
چنان نیز یکسر مپرداز گنج
که آیی ز بیهوده خواری برنج .

نظامی .

|| اوباشی . (ناظم الاطباء).