بیوبردن

بیوبردن . [ ی َ / یُو ب َ دَ ] (مص ) اوباردن و اوباشتن و اوباریدن . صاحب برهان بیوبرد را نیز مرادف این مصدر دانسته و نوشته است ماضی بیوباریدن است یعنی ناجاویده فروبرد و بلع کرد. و بمعنی مصدر هم آمده است که ناجاویده فروبردن باشد و در این لغت نیز همزه را به «یا» بدل کرده اند. همچو بانداخت که بینداخت شده . (برهان ). رجوع به اوباریدن ، اوبردن و بیوباریدن شود.