بیژهلغتنامه دهخدابیژه . [ ژَ / ژِ ] (ص ) ویژه . خالص و بی آمیزش و بیغش .(برهان ). خالص و پاک و بیغش ، و آنرا ویژه نیز گویند. (انجمن آرا) (آنندراج ). || خاص و خاصه . (برهان ) (انجمن آرا) (آنندراج ). رجوع به ویژه شود.
