بیگانه خواری
لغتنامه دهخدا
بیگانه خواری . [ ن َ / ن ِ خوا / خا ] (حامص مرکب ) عمل لوکوسیتها در بدن چنانست که اجسام خارجی را که وارد بدن شده اند احاطه نموده و بدرون خود میبرند و اگر قابل گوارش باشند خورده و گرنه به نقاط دورتری انتقال میدهند. این عمل را بیگانه خواری و گویچه های سفید را بیگانه خوار میگویند. (از جانورشناسی عمومی ج 1 ص 189).