ترجمه مقاله

بیگانگی

لغت‌نامه دهخدا

بیگانگی .[ ن َ / ن ِ ] (حامص ) صفت بیگانه . چگونگی بیگانه . (یادداشت مؤلف ). غیریت . مقابل خودی . عدم آشنایی . (از ناظم الاطباء). مقابل یگانگی . (یادداشت مؤلف ). ناآشنایی . ناشناسی . || غربت . بیگانه بودن . اجنبی بودن . (از ناظم الاطباء) (از یادداشت مؤلف ). || عدم قوم و خویشی . (ناظم الاطباء) :
مرو پیش او جز به بیگانگی
مگردان زبان جز به دیوانگی .

فردوسی .


بسی آفرین خواند بر خانگی
بدو گفت بس کن ز بیگانگی .

فردوسی .


یکی خلعت افکند بر خانگی
فزونتر ز خویشی و بیگانگی .

فردوسی .


با دو حکیم از سر همخانگی
شد سخنی چند ز بیگانگی .

نظامی .


ای سپر افکنده ز مردانگی
غول تو بیغوله ٔ بیگانگی .

نظامی .


خیال همه خوابها خانگیست
در آن آشنائی نه بیگانگیست .

نظامی .


زنهار پند من پدرانه ست گوش دار
بیگانگی مورز که در دین برادری .

سعدی .


مرا بعلت بیگانگی ز خویش مران
که دوستان وفادار بهتر از خویشند.

سعدی .


بیگانگی نگر که من و یار چون دو چشم
همسایه ایم و خانه ٔ هم را ندیده ایم .

(یادداشت بخط مؤلف ).


- بیگانگی کردن ؛ آشنایی نورزیدن . یگانگی نخواستن . از خویشی و قرابت دوری خواستن : میگفت ملکا اگر با تو آشنایی کنم برنجانی و اگر بیگانگی کنم بسوزانی . (قصص الانبیاء).
گرفتم سرو آزادی نه از ماء معین زادی
مکن بیگانگی با ما چو دانستی که از مایی .

سعدی .


میکند با خویشتن بیگانگی
با غریبان آشنایی میکند.

سعدی .


|| خصومت و عداوت . (ناظم الاطباء) :
برادر دو داری به هندوستان
به بیگانگی گشته همداستان .

فردوسی .


تا خانها یکی شود و همه اسباب بیگانگی برخیزد. (تاریخ بیهقی چ ادیب ص 72).
روا آید از دوست بیگانگی
چو دشمن گزینی بهم خانگی .

سعدی .


|| (اصطلاح صوفیه ) استغنای عالم الوهیت را گویند که بهیچ چیز و بهیچوجه مفتقر نیست و بهیچ چیز مماثلت و مشابهت ندارد.(کشاف اصطلاحات الفنون ).
ترجمه مقاله