بیگه خیز

بیگه خیز. [ گ َه ْ ] (نف مرکب ) که پیش بامداد برخیزد. سحرخیز. که نه بوقت برخیزد. که نه بگاه سر از خواب بردارد :
اهل دعوی را مسلم باد جنات النعیم
رطل می باید دمادم مست بیگه خیز را.

سنائی .