بی دیتلغتنامه دهخدابی دیت . [ ی َ ] (ص مرکب ) (از: بی + دیت ) که دیت ندارد. بی خون بها : بیدیت است آنکه تو خون ریزیش بی بدل است آنکه تو آویزیش . نظامی .رجوع به دیت شود.