بی صرفهلغتنامه دهخدابی صرفه . [ ص َف َ / ف ِ ] (ص مرکب ) (از: بی + صرفه ) بی فایده . (ناظم الاطباء). بی سود. بی نفع. (آنندراج ): این جنس بی صرفه است ؛ بی سود است . و رجوع به صرفه شود. || بیهوده . || یاوه . بی معنی . (ناظم الاطباء).
