بی هیبتی

بی هیبتی . [ هََ / هَِ ب َ ] (حامص مرکب ) حالت و چگونگی بی هیبت . ملایمت و نرمی . بی صلابتی . مقابل مهابت :
چه بی هیبتی دیدی از شاه روم
که پولاد را نرم دانی چوموم .

نظامی .

رجوع به هیبت شود.