بی دم

بی دم . [ دَ ] (ص مرکب ) (از: بی + دم ) بی نفس . || بی نفسی که به خیر و دعا بر کسی دمیده شود.
- بیدم مردان ؛ بی نفس دمیده شده به خیر و دعا بر کسی . بی دعای اولیأاﷲ. (آنندراج ). و رجوع به دَم شود.