بی ذنب

بی ذنب . [ ذَ ن َ ] (ص مرکب ) (از: بی + ذنب ) بی دم . بی دمب . که دم ندارد. بی دنبال :
مردم از گاو ای پسر پیدا بعلم و طاعتست
مردم بی علم و طاعت گاو باشد بی ذنب .

ناصرخسرو.

رجوع به ذنب شود.