بی شبان
لغتنامه دهخدا
بی شبان . [ ش َ ] (ص مرکب ) (از: بی + شبان ) بی چوپان . بدون نگهبان گله . بی پاسبان رمه :
مرو از پس این رمه ٔ بی شبان
ز هرهایهایی چو اشتر مرم .
رجوع به شبان شود.
مرو از پس این رمه ٔ بی شبان
ز هرهایهایی چو اشتر مرم .
ناصرخسرو.
رجوع به شبان شود.