بی شبیه
لغتنامه دهخدا
بی شبیه . [ ش َ ] (ص مرکب ) (از: بی «فارسی » +شبیه «عربی ») بی همتا. بی نظیر. بی مانند :
میر ابوالفضل کز فتوت و فضل
در جهان بی شبیه و بی همتاست .
و رجوع به شبیه شود.
میر ابوالفضل کز فتوت و فضل
در جهان بی شبیه و بی همتاست .
فرخی .
و رجوع به شبیه شود.