بی عاشقی
لغتنامه دهخدا
بی عاشقی . [ ش ِ ] (حامص مرکب ) (از: بی + عاشق + ی ) بدون عاشقی . بی عشق ورزی :
حیف بود مردن بی عاشقی
تا نَفَسی داری و نَفْسی ، بکوش .
رجوع به عاشقی شود.
حیف بود مردن بی عاشقی
تا نَفَسی داری و نَفْسی ، بکوش .
سعدی .
رجوع به عاشقی شود.
