بی غفلت
لغتنامه دهخدا
بی غفلت . [ غ َ / غ ِ ل َ ] (ص مرکب ) که غفلت نکند. بدون غفلت و بی خبری . هوشیار :
گیتی بسان خاطر بی غفلت
پر نور نفع و خیر ازیرا شد.
رجوع به غفلت شود.
گیتی بسان خاطر بی غفلت
پر نور نفع و خیر ازیرا شد.
ناصرخسرو.
رجوع به غفلت شود.