بی نشانی
لغت‌نامه دهخدا
بی نشانی . [ ن ِ نی ] (حامص مرکب ) حالت و چگونگی بی نشان . بی علامتی . لایوصفی . فقد خصوصیت شناسائی :
عمل بیار و علم برمکش که مردان را
رهی سلیم تر از کوی بی نشانی نیست .
و رجوع به نشان شود.
عمل بیار و علم برمکش که مردان را
رهی سلیم تر از کوی بی نشانی نیست .
سعدی .
و رجوع به نشان شود.
