بی گوهر

بی گوهر. [ گ َ / گُو هََ ] (ص مرکب ) (از: بی + گوهر) بی اصل . نانجیب . بدگهر. بی پدرو مادر. (یادداشت مؤلف ). مقابل نژاده :
بی گوهر گوهری ز گوهر نشود
سگ را سگی از قِلاده کمتر نشود.

سنایی .

سروری را اصل و گوهر برترین سرمایه است
مردم بی اصل و بی گوهر نیابد سروری .

سوزنی .

رجوع به گوهر شود.