بی یاور

بی یاور. [ وَ ] (ص مرکب ) بی کمک . بی معین . بی مددکار :
دنیا خطر ندارد یک ذره
سوی خدای داور بی یاور.

ناصرخسرو.

در آن حیرت آباد بی یاوران
زدم قرعه بر نام نام آوران .

نظامی .

رجوع به یاور شود.