تائعلغتنامه دهخداتائع. [ ءِ ] (ع ص ) از تَوع یعنی مسکه یافله بپاره ٔ نان برگیرنده . (از منتهی الارب ). || از تَیع بمعنی بیرون آمدن قی . (منتهی الارب ).