تابچند
لغتنامه دهخدا
تابچند. [ ب ِ چ َ ](ادات استفهام ) تا کی . تا چند. تا بکی :
تا بچند ای غنچه لب درپرده خواهی گفت حرف
دست بردار از جهان تا بوستان پر گل شود.
رجوع به «تا چند» شود.
تا بچند ای غنچه لب درپرده خواهی گفت حرف
دست بردار از جهان تا بوستان پر گل شود.
صائب (از آنندراج ).
رجوع به «تا چند» شود.
