تاراج ده
لغتنامه دهخدا
تاراج ده . [ دِه ْ ] (نف مرکب ) تاراج دهنده . بغارت دهنده .
- دُر به تاراج ده :
وگرنه من ِ در به تاراج ده
کمردزد را دانم از تاج ده .
رجوع به تاراج شود.
- دُر به تاراج ده :
وگرنه من ِ در به تاراج ده
کمردزد را دانم از تاج ده .
نظامی .
رجوع به تاراج شود.