تارکی نیوس

تارکی نیوس . (اِخ ) (ارجمند) لوسیوس تارکینیوس سوپربوس . هفتمین و آخرین پادشاه روم ، نوه ٔ دختری «تارکی نیوس قدیم » ، متوفی بسال 494 ق . م . و داماد «سرویوس تولیوس » . وی با کشتن پدرزنش صاحب تاج و تخت گردید و با وضع ظالمانه ای بر مردم حکومت کرد. مجلس عمومی را منحل ساخت . با آنکه بر وسعت و اعتبار دولت روم افزود بر اثر ظلم و ستمی که روامیداشت مورد نفرت مردم قرار گرفت . هتک ناموس «لوکرس » توسط پسرش «سکستوس تارکی نیوس » موجب شد که مردم ضد سلطنت قیام کنند و امپراطوری روم را براندازند. تارکی نیوس بیهوده به «اتروسک ها» متوسل شد و در جنگ «رژیل » شکست خورد و به حاکم قومس موسوم به «آریستودیموس » پناه برد و بسال 494 ق . م . درگذشت . مؤلف قاموس الاعلام ترکی آرد: تارکین (محتشم ) نام پادشاه هفتم و آخرین حکمران روم و نوه ٔ تارکین اول بود. او یکی از دختران سرویوس را بعقد ازدواج درآورده بود و با تولیه خواهرزن مکاره ٔ خود عهد و پیمان عاشقانه ای بست که وی زوجه ٔ خود را تلف کند وآن زن هم شوهر خود را نابود سازد تا با یکدیگر ازدواج نمایند. وی پس از نیل بمقصود سرویوس را از میان برداشته و در سال 535 ق . م . صاحب تخت و تاج گردید، و اکثر قوانین و نظامات را لغو نمود، مالیات سنگینی بمردم تحمیل کرد و بجور و جفا روزگار میگذرانید، عاقبت در سال 509 ق . م . «بروتوس » خروج کرد و جمهوریت روم را اعلام و تارکین را با عائله اش نفی و تبعید نمود، وی به «آریستودم » حکمران قومس پناه برد، بعد در 83سالگی در نزد او گذشته شد.