تازه چهر

تازه چهر. [ زَ / زِ چ ِ ] (ص مرکب ) خندان . شاد. بشاش . خوشرو :
ایا،آز را داده گردن بمهر
دوان هر زمان پیش او تازه چهر.

اسدی .

بتو دادمش باش از او تازه چهر
گرامی و گستاخ دارش بمهر.

اسدی .