تازک
لغت‌نامه دهخدا
تازک . [ زِ ] (اِ) مخفف تازیک . (برهان ) (فرهنگ جهانگیری ) (انجمن آرا) (فرهنگ نظام ) :
کیست از تازک و از ترک درین صدر بزرگ ؟
مرا چو بر رهشان اوفتم پیاده چو آب
شکن دهند بدان چند تازک رهوار.
ز چین و ماچین یکرویه تا لب جیحون
ز ترک و تازک وز ترکمان غز و خزر.
رجوع به تاجیک و تاز و تازیک و تاژ و تاژیک شود.
کیست از تازک و از ترک درین صدر بزرگ ؟
ابوحنیفه (از تاریخ بیهقی چ ادیب ص 390).
مرا چو بر رهشان اوفتم پیاده چو آب
شکن دهند بدان چند تازک رهوار.
اثیر اخسیکتی .
ز چین و ماچین یکرویه تا لب جیحون
ز ترک و تازک وز ترکمان غز و خزر.
ابونصر احمد رافعی (از فرهنگ جهانگیری ).
رجوع به تاجیک و تاز و تازیک و تاژ و تاژیک شود.
