تاسه گیر. [ س َ / س ِ ] (نف مرکب )آنکه و آنچه تاسه آرد. آنچه بیم و اضطراب و گرفتگی گلو ایجاد کند. رجوع به تاسه گرفتن شود : وعده ها باشد حقیقی دلپذیر وعده ها باشد مجازی تاسه گیر. مولوی (مثنوی چ علاءالدوله ص 5).

تاسه گیر

تاسه

تاسه آوردن

تاسه گرفتن

تاسه برافتادن

تاسهکِشی

تاسه کردن

تاسهکِش

تاسه زده

تاسه واسه

مفاکهات

xylenyl

insteps

اکثریت آغازین

چهل ستون

کارایی پوشش

لغت‌نامه دهخدا