تاغ
لغتنامه دهخدا
تاغ .(اِخ ) قلعه ای در سیستان .(فرهنگ جهانگیری ) (برهان ) (آنندراج ) (انجمن آرا) (فرهنگ رشیدی ) (فرهنگ نظام ) (ناظم الاطباء) :
آنکه برکند به یک حمله در قلعه ٔ تاغ
آنکه بگشاد به یک تیر دژ ارگ زرنگ .
آنکه برکند به یک حمله در قلعه ٔ تاغ
آنکه بگشاد به یک تیر دژ ارگ زرنگ .
فرخی (از آنندراج ).