تال زن
لغتنامه دهخدا
تال زن . [ زَ ] (نف مرکب ) نوازنده ٔ تال . (آنندراج ) :
دهم نسبت تال زن با صبا
که این نافه سایست و آن نغمه سا.
رجوع به تال (ساز) شود.
دهم نسبت تال زن با صبا
که این نافه سایست و آن نغمه سا.
ظهوری (از آنندراج ).
رجوع به تال (ساز) شود.