تامر

تامر. (اِخ ) ابن یواکیم بن منصوربن سلیمان طانیوس اده ملقب به ملاظ. شاعر و دانشمند علوم قضائی است که بسال 1856 م . به عبدا (لبنان ) متولد شد و پس از فراگرفتن مقدماتی به بیروت رفت و به تحصیل فقه اسلامی پرداخت و در مدرسه ٔ مارونیه و سپس در مدرسةالیهود تدریس کردو بریاست دارالانشاء محکمه ٔ کسروان نایل گشت . آنگاه عضو محکمه ٔ زحله و محکمه ٔ شوف شد. پس از آن بریاست دارالانشاء دایره ٔ حقوق استینافیه ٔ لبنان رسید. در پایان عمر خللی در شعور او راه یافت و یک سال در غفلت ودوری از مردمان بسر برد و سپس بسال 1914 م . درگذشت .(معجم المطبوعات ج 2 ستون 1795). زرکلی در اعلام افزاید او را اشعاری است که مقداری از آنها را در دیوان ملاظ جمعآوری کرده اند. (اعلام زرکلی ج 1 صص 161-162).