تانسیلو

تانسیلو. [ ل ل ُ ] (اِخ ) شاعر ایتالیائی بسال 1510 م . در «ونوزا» متولد شد و در 1568 م . در «تانو» درگذشت . در سال 1535 وابسته ٔ دربار ناپل گشت و جزو ملازمان نایب السلطنه ٔ آنجا «دون پدرو» درآمد. آنگاه در سفرهای متعدد ملازم پسر نایب السلطنه «دون گارسیا» شد. شاعری صمیمی و احساساتی بود و گاه گاه اشعار پرشوری میسرود. «انگورچین ِ» او که بسال 1532 پایان یافته بود، بوسیله ٔ «گرن وی » بسال 1752 و باز بوسیله ٔ «مرسیه » بسال 1798 تحت عنوان «باغ عشق » یا «انگورچین » بفرانسه ترجمه شد. آثار دیگر این شاعر عبارتند از: 1 - قطعات . 2 - قوافی . 3 - دو شعر آموزنده : بنام «حوزه » و «دایه » که در آن مادران را به شیر دادن اطفال خود تشویق و تحریض کرد. و در این امر بر (روسو) مقدم است . 4 - منظومه ٔ مذهبی : بنام «اشکهای سن پیر» بسال 1602 م . تمام آثار او بسال 1738 م . در ونیز انتشار یافت .