<span class="hl">تأبل .</span> [ت َ ءَب ْ ب ُ ] (ع مص ) تأبل ابل ؛ گرفتن و برگزیدن شتران . (منتهی الارب ) (اقرب الموارد) (ناظم الاطباء). || تأبل ابل و جز آن ؛ بی نیاز شدن شتران و غیر آن از آب بسبب خوردن گیاه تر. (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). || تأبل مرد از زن ؛ بازایستادن مرد از جماع زن خود. (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء).<br>

تأبل

تبال

ادویه

ادویه زدن به

چاشنی غذا

متأبل

تتبیل

شمط

توابل

متابلة

تابل

خیانت

ملة

wernerism

مجاثی

huzvaresh

تَلوندن،چَلوندن

لغت‌نامه دهخدا