تأخیر برداشتن . [ ت َءْ ب َ ت َ ] (مص مرکب ) تأخیر پذیرفتن . قابل پس افکندن بودن : و بر ایشان جاسوسان ومشرفان داری که این از آن مهمات است که البته تأخیر برندارد. (تاریخ بیهقی ). اگر سلطان پرسد، این رقعت بدست وی باید داد که تأخیر برندارد. (تاریخ بیهقی ). رجوع به تأخیر و تأخیرپذیر و تأخیربردار شود.

تأخیر برداشتن

تاخير

تأخیر افتادن

تأخیر انداختن

تأخیر فرمودن

تاخیر

تأخیر کردن

تأخیر 3

به تاخیر انداختن

به تاخیر افتادن

تأخیر

گیس بریده

intersections

صعد

دانش اندیش

تقاضا

پاکنویس

لغت‌نامه دهخدا