تأخیر کردن . [ ت َءْ ک َ دَ ] (مص مرکب ) درنگ کردن . (ناظم الاطباء). دیر کردن . تأمل کردن : خیر زاد تو است در طلبش خیره خیره چرا کنی تأخیر. ناصرخسرو. ساعتی تأخیر کرد اندر شدن بعد از آن شد پیش شیر پنجه زن . مولوی . در شدن خرگوش بس تأخیر کرد مکر رابا خویشتن تقریر کرد. مولوی . ملک گفت اگر در مفاوضه ٔ او شبی تأخیر کردی چه شدی که من او را افزون از قیمت دادمی . (گلستان ). باران نشاط اول این سال ببارید ابر اینهمه تأخیر که کرد از پی آن کرد. سعدی .

تأخیر کردن

تاخير

تأخیر برداشتن

تاخیر

تأخیر 3

به تاخیر انداختن

به تاخیر افتادن

تأخیر افتادن

تأخیر انداختن

delay

دیر آمدگی

باغلو

speal

خاورانی

سه ساله

order Lepidoptera

integrated circuit

لغت‌نامه دهخدا