تأزر

تأزر. [ ت َ ءَزْ زُ ] (ع مص ) ازار پوشیدن . (تاج المصادر بیهقی ) (زوزنی ) (منتهی الارب ) (از قطر المحیط) (دهار) (از اقرب الموارد) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). || بعض گیاه بعض دیگررا تقویت کردن و بهم پیچیدن و سخت شدن :
تأزر فیه النبت حتی تخایلت
رباه و حتی ماتری الشاءُ نوّما.

(اقرب الموارد).

|| دراز شدن و قوی گردیدن گیاه . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء).