تأصیصلغتنامه دهخداتأصیص . [ ت َءْ ] (ع مص ) تأصیص باب و جز آن ؛ محکم و سخت گردانیدن و چسبانیدن بعض را به بعض . (از قطر المحیط) (از منتهی الارب ) (از ناظم الاطباء). تأصیص چیزی ؛محکم کردن و استوار ساختن آن . (از اقرب الموارد).
