تأمل نمودن . [ ت َ ءَم ْم ُ ن ُ / ن ِ / ن َ دَ ] (مص مرکب ) نیک نگریستن . اندیشیدن . تأمل کردن : خواجه ٔ بزرگ و خواجه بونصر به طارم آمدند و نامه ٔ پسران علی تکین را تأمل نمودند. نامه ای بود با تواضعی بسیار. (تاریخ بیهقی چ ادیب ص 505). رجوع به تأمل و ترکیبات دیگر آن شود.

تأمل نمودن

تأمل کن

تأمل فرمودن

تأمل کردن

تأمل افتادن

تأمل کنان

تأمل

مرحلۀ تأمل

مرحلۀ پیش‌تأمل

تأمل‌گر

تدبیر و تامل

قُوتِلُواْ

صیاد

شارف

whipped cream

دژپیه

حکمی

لغت‌نامه دهخدا