تأویةلغتنامه دهخداتأویة. [ ت َءْ ی َ ] (ع مص ) (از «أوی ») پناه و جای گرفتن . (از منتهی الارب ) (از ناظم الاطباء). || پناه و جای دادن کسی را. (از منتهی الارب ) (از ناظم الاطباء).
