تأکیف

تأکیف . [ ت َءْ ] (ع مص ) (از «أک ف » و «وک ف ») خوی گیر بر پشت خر بستن . (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد) (از ناظم الاطباء). توکیف . پشماکند نهادن بر ستور. (منتهی الارب ). تأکیف ؛ اکاف یا برذعه (خوی گیر) برگرفتن آن . (از قطر المحیط).