تایه

تایه . [ ی َ / ی ِ ] (اِ) نخی که تابیده شده باشد. (لسان العجم شعوری ج 1 ورق 292). رشته ٔ باریک . (ناظم الاطباء). || روشنی روغن ، هر نوع که باشد. (لسان العجم ایضاً). || جلوه ٔ ظاهری هرچیز فربهی . || جای خشک کردن علف و جای خشک کردن خرما. (ناظم الاطباء).