تبالغلغتنامه دهخداتبالغ. [ ت َ ل ُ ] (ع مص ) تبالغ مرض و غم ؛ به نهایت رسیدن آن . (از اقرب الموارد). || تبالغ در کلام ؛ اظهار بلاغت کردن در حالی که بلیغ نباشد. (از اقرب الموارد).
