تبانچیژ

تبانچیژ. [ ت َ ] (اِ) در شعوری (ج 1 ورق 278 الف ) آمده : «تبانچیژ بفتح باء موحده و سکون نون و کسر جیم ، در فارسی بمعنی گل فزونی (؟) است . بنقل فرهنگ نعمةاﷲ». در فرهنگ نعمةاﷲ (دو نسخه ٔ خطی کتابخانه ٔ لغت نامه ) این کلمه بهمین معنی تبانجیر ضبط شده است . رجوع به تبانجیر شود.