تبایع

تبایع. [ ت َ ی ُ ] (ع مص ) (از «ب ی ع ») با یکدیگر خرید و فروخت کردن . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). با همدیگر بیع کردن . (آنندراج ) (از ترجمان علامه ٔ جرجانی ) : وقتی در زمان صاحب عباد رحمه اﷲ تبایعی واقع شد بر صندوقی از جمله ٔ صندوقهایی چند که مانند دکانها ترصیف و نصب کرده بودند. (ترجمه ٔ محاسن اصفهان ص 54). || بیعت نمودن . (منتهی الارب ). بیعت کردن . (آنندراج ) (ناظم الاطباء).