تبرتخماق

تبرتخماق . [ ت َ ب َ ت ُ ] (اِ مرکب ) (از: تبر + تخماق ) آلتی برای شکستن و کوبیدن :
شکرپنیر کلامم کزو چکیده نبات
ز من نگیرد بقال هم به نرخ سماق
وگر بفرض کشم در طویله شیهه ٔ نظم
خورم ز مهتر اسبان دوصد تبرتخماق .

ملا فوقی یزدی (از بهار عجم ).

رجوع به تبر و تخماق شود.