تبرر

تبرر. [ ت َ ب َرْ رُ ] (ع مص ) فرمان برداری کردن . (از اقرب الموارد) (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (آنندراج ). اطاعت خدا. (از اقرب الموارد) (از قطر المحیط): فلان یبر خالقه و یتبررُه ؛ ای یطیعه . (اقرب الموارد). || صار براً. (قطر المحیط).