تبزل

تبزل . [ ت َ ب َزْ زُ ](ع مص ) سوراخ کردن آوند خمر. (از اقرب الموارد) (ازقطر المحیط) (از منتهی الارب ) (از ناظم الاطباء). || شکافته شدن . (تاج المصادر بیهقی ) (زوزنی ) (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). تبزل چیزی ؛ شکافته شدن آن . (از قطر المحیط) (از اقرب الموارد).